De installatie "Verwoest Huis" is het resultaat van een uitdagend plan om een semipermanente architectonische installatie te realiseren in een ‘onontgonnen’, ooit dichtgemetselde ruimte, bijna geheel afgesneden van de buitenwereld en zonder daglicht. Hier gaat Teeuwen op haar gebruikelijke deconstructieve manier te werk. Om uiteindelijk tot een brutalistische installatie te komen, waarin twee ongelijkmatige vierkanten een poging doen in een meer perfecte positie te geraken. Als een feniks, die poogt een geometrische vorm aan te nemen, maar daarin slechts gedeeltelijk en ook maar voor een kort moment, slaagt. Een abstract minimalistisch ritme, waarin het gevoel van zowel orde, regelmaat en schoonheid, als onveiligheid, ontwrichting en verwoesting voelbaar is (oorlog is niet ver weg).

Verwoest Huis x Brutus is een initiatief van Marjan Teeuwen en Lobke Broos/ROOF-A met een genereuze bijdrage van het Mondriaan Fonds.

De eerste solotentoonstelling van Felix Burger in Nederland toont omvangrijke installaties uit de afgelopen 10 jaar en nieuwe werken die speciaal voor de tentoonstellingsruimte zijn ontwikkeld.

Zie ook ons randprogramma.

De beeldtaal van Burger is niet beperkt tot één genre. Een werk bestaat zelden uit één stuk, maar eerder uit inlooppodia met verhalende choreografieën. In zijn publicatie van 2021 zegt hij in een interview over toekomstige artistieke ideeën: "Ik zou graag een reeks ruimtes creëren die met elkaar verbonden zijn. Ik zou proberen een dramaturgie te ontwikkelen die zich niet alleen uitstrekt door een enkel werk, niet alleen door een enkele ruimte, maar door een heel gebouw."
In Brutus realiseert hij nu deze algemene ruimtelijke benadering en transformeert hij de bestaande industriële architectuur in een groot, toegankelijk decor. Individuele werken zijn verdeeld over de verschillende kamers en verdiepingen en vertegenwoordigen werelden op zichzelf; wonderkamers met autonome wetmatigheden. Samen vormen ze een coherente orde van licht en duisternis, luid en stil, beweging en stilstand.

Centrale thema's zijn vragen over perceptie, sociale en private machtsstructuren en menselijk rollenspel. Burger, die vaak als protagonist voor de camera te zien is, creëert absurde tussenwerelden met reminiscenties aan vroege film, kermisprullaria en opera branie. Traditionele rolmodellen, sociale normen en genderclassificaties worden ontleed en gerangschikt in nieuwe vormen. Niet op een moraliserende manier, maar met een kinderlijk naïeve kijk op de volwassen wereld.
Burger noemt de Beierse humorist Karl Valentin, het vroege avant-gardistische werk van Christoph Schlingensief en Herbert Achternbusch of de filmessays van Alexander Kluge als inspiratiebronnen. Kunstenaars die met humor werkten als een instrument van verzet en absurde verhalen creëerden.
Komedie en wanhoop zijn ook nauw met elkaar verweven in het werk van Burger: Het universum dat in Brutus wordt gecreëerd zit vol met subversieve poëzie, prachtige nachtmerries, nauwgezet dilettantisme en rampzalige misverstanden.

Naast zijn monografische werk integreert de kunstenaar ook samenwerkingsprojecten met vrienden en collega's uit de afgelopen jaren in de tentoonstelling: Samen met Lion Bischof en Otakar Skala toont hij het performanceproject "Circus Burger & Skala" (2024) voor het eerst als uitgebreide video-installatie, met Sophia Süßmilch een fragment uit de gezamenlijke cyclus van "Der Kleine Mann" (2020-2022) en met Böhler & Orendt de geestverruimende spiegel "A Mess Carol" (2020).

Felix Burger, geboren in 1982 in München, studeerde beeldende kunst in München, Wenen en Keulen. Hij studeerde aan het International Studio & Curatorial Program in New York en aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. In 2022 bekleedde hij een gasthoogleraarschap aan de Academie voor Schone Kunsten in München. Zijn installaties en films zijn tentoongesteld in tal van internationale instellingen.

Met samenwerking van Lion Bischof, Böhler & Orendt, Otakar Skala and Sophia Süßmilch
Fotocredit: Circus Skala & Burger @Bischof/Burger/Skala

Devo(lu)tion is een duotentoonstelling van de Maleisische textielkunstenaar Marcos Kueh en de Nederlandse glaskunstenaar Emmy van de Grift. Het is een dramatisch samenspel tussen de oosterse goden die geïnfecteerd zijn door het kapitalisme in de ingewikkelde wandtapijten van Kueh en de westerse goden die verteerd worden door schimmels in de delicate glaswerken van Van de Grift. De spanning tussen de twee werelden bevraagt de politiek van de steeds veranderende ideologieën van onze devoties en de dualiteit van dit alles - van de genuanceerde connotaties tot de ingewikkelde machtsspelletjes.

"Onze plaag zijn ideologieën - zij zijn de langverwachte antichrist" - Carl Jung

Zie ook ons randprogramma.

Wat is het geluid van watervallen dat tot de verbeelding spreekt van de overwerkte oplichter die in de stad is opgegroeid? Wat is het aan het idee van wonen in een penthouse dat een snaar raakt in de harten van de junglebewoners die onder de armoedegrens leven?

Er werd me eens verteld om diep in het mycelium van een paddenstoel te kijken en erover te mediteren. Voor een fractie van een seconde kon ik het universum zien - ik zag hoe we allemaal met elkaar verbonden zijn als één, hoe we allemaal door cycli van leven en dood gaan, hoe natuurlijk ons lichaam en leven vernietigt en verjongt als een integraal onderdeel van groei. Het volgende moment zag ik mijn persoonlijke jacht in Santorini dobberen als ik erin slaag de wereld te redden en veel geld te verdienen door campagne te voeren voor mijn new age religie en mijn mycelium pillen op de markt te brengen.

Soms is het eng wat ik bereid ben te doen om deze huid van armoede en schaamte af te werpen, om te veranderen in een walgelijke stadsbewoner in ruil voor hun opstijging naar een hogere staat van bewustzijn; misschien zal ik altijd de aaseter zijn, die aast op het overgegeven bezit van de roofdieren, alleen maar om te voelen hoe het is om in hun huid te zitten.

We kunnen onze devoties uitwisselen, jij kunt terugkeren om de verlichte te zijn, en ik kan terugkeren om de andere te zijn.

Tekst door Marcos Kueh

(L) Under God’s Eye, 2023 door Marcos Kueh (Courtesy of Galerie Ron Mandos) - (R) Schemer, 2023 door Emmy van de Grift